03/06/2014 18:21:15

Gjenerata e re me kosovën

nga Edi Rama

TIRANE - Hapësirë kombëtare aktive do ta quaja unë, punën që është bërë mes ministrive dhe ministrave tanë të arsimit (kosovës dhe shqipërisë), këndej dhe andej kufirit, për të arritur këtë marrëveshje të sotme (për unifikimin e arsimit parauniversitar).

Firmosja e kësaj marrëveshjeje do ta fusë padyshim, këtë ditë, në historinë e zhvillimit të arsimit shqiptar, si dita ku u vendos guri i themelit në rrugën e bashkimit të sistemit arsimor Shqipëri-Kosovë.

Punën që do të bëhet për bashkimin duhet ta shfrytëzojmë njëkohësisht, edhe si një mundësi të artë për të bashkuar forcat, eksperiencat, aspiratat drejt europianizimit të arsimit tonë, si frymë dhe si standard.

Hapat drejt këtij unifikimi të sistemit arsimor nuk janë lëvizje drejt bashkimit mekanik të asaj çka kemi sot, këndej dhe andej kufirit, por një ecje e përbashkët drejt asaj çka duam të kemi nesër, për gjeneratën tjetër të shqiptarëve nga Prishtina në Tiranë, nga Mitrovica në Shkodër, nga Gjakova në Vlorë.

Lëvizja për unifikim që nis sot do të sjellë në këtë rrugë të re të rritjes së cilësisë së dijes, natyrshëm, hapjen e shumë kantiereve të punë së përbashkët për lëndët mësimore, nga gjuha e letërsia tek shkencat ekzakte.

Por më lejoni të them se kjo lëvizje nis në një kohë kur kambanat e alarmit po bien fort përsa i përket mësimit e përdorimit të shqipes.

Shqipja e njësuar është një pasuri që assesi s’mund të lejohet të tretet në errësirën e një epidemie analfabetizmi, që tranzicioni e kalli në rrugët e përdorimit të gjuhës sonë amtare, apo që periudha tragjike e daljes së Kosovës nga errësira në dritë e imponoi edhe mbi Kosovën, për një kohë relativisht të gjatë.

Puna për unifikimin e kurrikulave përbën mundësinë tonë të madhe, mbarëkombëtare, për të ndaluar edhe rënien e mëtejshme të gjuhës shqipe, duke i kthyer asaj rëndësinë e humbur në sistemin arsimor dhe duke bashkuar të gjitha forcat, për ta rritur cilësisht përdorimin e shqipes përmes mësimit, por edhe disiplinës.

Prandaj le ta shohim këtë Marrëveshje të sotme edhe si një mjet të ri, gjithëkombëtar, për vendosjen në një cilësi të re të rendit të shqipfoljes dhe të shqipshkrimit në mbarë hapësirën tonë kombëtare.

Modernizimi, me forca e përpjekje të bashkuara, i mjedisit ku jepet e merret mësim në mbarë hapësirën tonë kombëtare, edhe për shkencat ekzakte, edhe lëndët teknike, është një tjetër mundësi shumë e vyer që na ofron puna për unifikimin e kurrikulës.

Që nga viti 1995, p.sh, vendet e Beneluksit zhvillojnë politika tërësisht të përbashkëta për rininë dhe për periudhën 2009-2012, këto vende firmosën edhe një marrëveshje shumë speciale për “Barazinë e të drejtave dhe të shanseve për të rinjtë dhe për fëmijët”.

E sjell këtë shembull për të thënë se qëllimi ynë është mjaftueshmërisht i lartë, edhe po të flasim thjesht për unifikim të sistemit tonë arsimor, por sfida jonë është ende edhe më e madhe se kaq, në këtë rast. Sepse edhe për arsimin nuk është kombëtarizimi, për të krijuar një sistem veç mes Shqipërisë e Kosovës, nga njëra anë dhe Europës, nga ana tjetër, por është unifikimi i njëkohshëm me njëri-tjetrin dhe me Europën.

Është shumë e rëndësishme edhe rritja e shkëmbimeve dhe e lëvizshmërisë mes mësuesve dhe specialistëve të arsimit, që sjell ky bashkëpunim, çka Ministrja e nënvizoi duke shtuar edhe lëvizshmërinë e nxënësve në gjithë hapësirën tonë të përbashkët kombëtare.

Kështu hapet një kapitull i ri drejt shumë rrugëve që na ndërlidhin, për një të ardhme ndryshe të hapësirës shqiptare.

Përfitoj nga rasti të them se kjo Marrëveshje përbën natyrisht, njërin nga aspektet themelore, por, gjithsesi, vetëm një aspekt të bashkëpunimit tonë, të nisur me hapa të përbashkët dhe të bazuar në nisma të deklaruara qysh në mbledhjen e përbashkët të Prizrenit, të cilat po shtjellohen në çdo ministri, me grupe të përbashkëta ekspertësh.

Përfitoj nga rasti t’i falënderoj përulësisht ekspertët e Tiranës dhe të Prishtinës, që bashkërisht, nën udhëheqjen e të dy ministrave, kanë arritur të na sjellin në këtë ditë që është historike, brenda një kohe relativisht shumë të shkurtër. Ministrja e tha, kishte jo pak skepticizëm akademik, edhe pse të gjithë ishin të dëshiruar që ta hidhnim këtë hap, por pakkush besonte se kjo mund të bëhej në më pak se një vit kalendarik.

E, ne jemi këtu sot dhe kjo është një tjetër provë, se bashkëpunimi mes Shqipërisë dhe Kosovës ka vetëm një kufi. Kufirin që ne i vëmë vetes, jo kufij që ne kemi mes vetes dhe tjetrit. Gjithsaherë, ne nuk do t’i vëmë kufi vetes, po aq herë, ne nuk do të kemi kufi mes nesh, për të realizuar gjithçka duam të realizojmë.

Të mos e harrojmë për asnjë moment se bashkimi i forcave, i eksperiencave, i dijeve dhe i aspiratave përbën një kapacitet të shtuar qeverisës për hapësirën tonë kombëtare, pavarësisht se mes dy shteteve dhe dy qeverive është një kapacitet i shtuar qeverisës dhe administrativ, që na jep mundësinë të ndërveprojmë për të ndërtuar një të ardhme të përbashkët europiane, euro-atlantike dhe për të vënë në shërbim të popullit tonë, këndej dhe andej kufirit, më shumë forca.

Asgjë nuk na ka kushtuar, asnjë qindarke nga taksapaguesit shqiptarë të Shqipërisë apo të Kosovës, ky komision i përbashkët. Janë ekspertë që janë bashkuar dhe kanë punuar jashtë orarit të punëve të tyre të përditshme, por ama na kanë sjellë një vlerë të shtuar, të pashlyeshme me para, për nga shpejtësia dhe për nga vlera e madhe që do të krijojë ky proces. Do të kishte qenë shumë më e gjatë dhe jo kaq rezultative, konkrete dhe praktike, puna e një komisioni ekspertësh tanët me ekspertë të huaj e të gjitha me radhë.

Ne, sot kemi vendosur një gur themeli, por në ndërkohë jemi të sfiduar që, përveç unifikimit që vjen si rezultat i asaj çka njohim tek vetja dhe tek tjetri, të zgjerojmë hapësirat dhe kapacitetet për të njohur më shpejt dhe për të integruar më shpejt, atë që na sjell sot, bota e dijes dhe mbi të gjitha, bota e teknologjisë së re.

Ministrja e përmendi që në këtë aspekt, ne jemi duke hedhur një hap strategjik shumë të rëndësishëm, për të cilin jemi zotuar, për të kaluar në një shkollë tërësisht inovative dhe për të kapërcyer barrierat e varfërisë, barrierat e gjeografisë, barrierat e mungesës së infrastrukturës fizike të shkollave dhe për të garantuar që çdo fëmijë, pavarësisht se ku gjendet, të ketë në tabletin e vet, gjithçka i duhet për të mësuar cilësisht. Këtë ta shtrijmë në të gjithë hapësirën tonë kombëtare dhe këtë ta bëjmë pjesë të këtij unifikimi historik, duke bërë të mundur që distanca të jetë vetëm një “click” nga ky sistem, për këdo qoftë, kudo ku lind dhe rritet si fëmijë shqiptar i kësaj hapësire kombëtare.

Në ditët në vijim, ne, besoj, do të përfundojmë një marrëveshje me Google-in dhe do të jetë Google që do të marrë përsipër shtrimin e të gjithë ‘autostradës dixhitale’ të sistemit tonë arsimor. Jam i bindur se duke pasur një ndërtues kaq global dhe globalisht të famshëm e të sigurt, ne do të mund të ecim jashtëzakonisht më shpejt se ç’e kishim parashikuar, në rrugën e një rilindjeje të madhe kombëtare për arsimin dhe gjuhën shqipe, në të dy anët e kufirit.

Kështu që, për çdo shqiptar, kudo ku lind dhe kudo ku do të rritet, në Tiranë apo në Prishtinë, në Gjakovë apo në Tropojë, në Pejë apo në Sarandë e me radhë qytetet dhe fshatrat, do të ketë sot e më tutje, një rrugë të re. Është rruga e re e një bashkimi, deri dje, tërësisht të pamundur dhe deri pak më parë, tërësisht të dëshiruar, por edhe në dukje të paarritshëm. Ja, pra, ku jemi. Sot kemi firmosur të bashkohemi në rrugën e madhe të gjeneratës tjetër, duke bërë të mundur që gjenerata tjetër të marrë dijen në të njëjtat burime dhe e bashkuar, të unifikohet me gjithë sistemin global dhe europian të dijes.

HermesNews - ©2014

Dërgo me email | Stampo artikullin